Mówi się, że pod względem podejścia do swojej stolicy, Francja jest bardzo podobna do Polski. U nich jest Paryż i potem długo, długo nic, u nas Warszawa, a cała reszta to prowincja. Jeśli w przypadku kraju nad Wisłą, nie zgadzam się z tym absolutnie, to zastanawiam się, czy z tym Paryżem nie mają racji. Czy można powiedzieć, że zwiedziło się Francję bez wycieczki do miasta nad Sekwaną? Czy można twierdzić, że zna się francuską kulturę, nie widząc Wieży Eiffla, nie zwiedzając Luwru, nie spacerując po ogrodach Wersalu, Centrum Pompidou, cmenatrzu Per Lasches? Czy można uważać, że wie się co nieco o Francuzach, gdy nie wtopiliśmy się w tłum w paryskim metrze, nie przysiedliśmy na skwerze z bagietką i serem. Ale zostawmy Paryż, udajmy się na poszukiwanie francuskiego ducha w innych miastach. W europejskiej Francji mamy 22 regiony, 96 departamentów oraz około 36.300 gmin. Ten podział powstał zaraz po Rewolucji Francuskiej jak wiele innych uregulowań formalnych i norm obyczajowych. Opierają się one o rewolucyjne hasła: Wolność, Równość i Braterstwo, z naciskiem na te dwa pierwsze.
Paryż to zdecydowanie miasto nr 1 we Francji
Mentalność
Francuzi są snobami, nie bójmy się tego powiedzieć. Są jednak snobami w pozytywnym tego słowa znaczeniu. Nie do końca jest prawdą, że nie chcą używać języka angielskiego. Wolą rozmawiać w ojczystym i nie ma w tym nic dziwnego. Jednak zdają sobie doskonale sprawę z tego, że turystyka przynosi im ogromne dochody i żeby turystów zadowolić, mówią po angielsku, a nawet włosku czy hiszpańsku. Mają świadomość swojej wartości, ale jak może być inaczej, skoro wydali na świat sławy literatury, malarstwa, rzeźby, muzyki, filozofii.
Zwyczaje
Francja zachwyci nas szczególnie wysoką kultura bycia. Często odwiedzając nowe państwa podziwiamy architekturę, widoki, ale mamy problem z kuchnią, zapleczem turystycznym, obsługą. Tam nie będzie takich kłopotów. W sklepie, w hotelu, restauracji zostaniemy obsłużeni co najmniej grzecznie, a jeśli mamy szczęście do wyjątkowego gospodarza, czy właściciela, to z wielką uprzejmością i starannością. Jednak trzeba przestrzegać pewnych zasad. Częściej niż w Polsce używać zwrotów grzecznościowych: bonjour czyli dzień dobry, merci, czyli dziękuję, au revoir, czyli do widzenia. Kiedy jesteśmy na targu, w sklepie nie możemy dotykać owoców, warzyw ani kwiatów, chyba, że sprzedawca wyraźnie to zaproponuje. Jeśli jeszcze nie poruszymy tematu pensji naszego rozmówcy i nie podepczemy trawników, wszystko będzie w porządku.I te zasady obowiązują wszędzie bez względu na to, do którego z pięknych miast się udamy. Największe z nich, poza Paryżem, to: Marsylia, Lyon, Tuluza, Bordeaux, Strasburg, Lille, Nicea. Gdy przed oczami staje nam wspomnienie każdego z tych miast, nie ma już pewności, że jest tylko Paryż, a potem długo, długo nic. Każde z tych miejsc ma magiczny klimat i wiele do zaoferowania.
Marsylia
Marsylia jest miastem w południowej Francji, drugim co do wielkości. Położona jest w regionie Prowansja – Alpy – Wybrzeże Lazurowe. Jak można się domyślić pejzaże, kuchnia i riwiera są największymi skarbami jej okolic. Lyon to najstarsze miasto we Francji, oczywiście wpisane na listę światowego dziedzictwa kulturyUNESCO, w którym znajdziemy nawet ruiny budowli rzymskich. U podnóża Pirenejów odkryjemy uprzemysłowioną kosmiczno-lotniczą Tuluzę, która ma też swoje starożytne oblicze, bo założona została przez Rzymian. Zwana jest różowym miastem z powodu charakterystycznej czerwonej cegły widocznej na elewacjach wielu budynków miasta. Bordeaux jest miastem w południowo-zachodniej Francji, położonym nad rzeką Garonną, 97 km od Oceanu Atlantyckiego. Znane w świecie jest między innymi z produkcji win. Strasburg jest stolicą i głównym ośrodkiem gospodarczym Alzacji. Mieści się tam Europejski Trybunał Praw Człowieka, od roku 1949 siedziba Rady Europy i od 1979 Parlamentu Europejskiego. W przeszłości miasto Strasburg nosiło nazwę miasta tysiąca kościołów. Lille to główne miasto historycznej krainy Flandrii, położone na północny Francji. Nicea leży nad Morzem Śródziemnym, na Lazurowym Wybrzeżu. Jest to znany ośrodek turystyczny, kąpielisko morskie, uzdrowisko, ośrodek sportu i rozrywki z kasynami gry, karnawałem, regatami.
Ustrój polityczny
„Francja jest Republiką niepodzielną, świecką, demokratyczną i społeczną. To zapewnia równość wszystkich obywateli wobec prawa, bez względu na pochodzenie, rasę czy religię. Szanuje wszystkie przekonania religijne. Emblematem narodowym jest trójkolorowa flaga, niebiesko-biało-czerwona. Hymnem narodowym jest Marsylianka. Dewizą Republiki jest: „Wolność, Równość, Braterstwo”. Jej regułą jest: rządy ludzi, przez ludzi i dla ludzi.”
Geografia
Francja, a właściwie Republika Francuska to kraj o powierzchni ponad 675 tys. km2. Jest drugim co do wielkości krajem w Europie. Państwo tworzą część metropolitarna, leżąca w Europie Zachodniej oraz terytoria zamorskie na innych kontynentach. Skupmy się jednak na części europejskiej, gdyż to właśnie ona jest przedmiotem zainteresowania milionów turystów. Francja graniczy z ośmioma państwami: Andorą, Belgią, Hiszpanią, Luksemburgiem, Monako, Niemcami, Szwajcarią i Włochami, a także z Oceanem Atlantyckim oraz Morzem Śródziemnym. Stolicą i zarazem największym miastem we Francji jest Paryż. Język urzędowy to francuski, jednak jak w każdym języku, we Francji możemy spotkać wiele różnych dialektów. Najważniejszą dewizą francuską jest hasło "Liberté, Égalité, Fraternité" (Wolność, Równość, Braterstwo), które ma swe źródło w historii było to motto rewolucjonistów podczas Wielkiej Rewolucji Francuskiej w 1789r. Jego ważność podkreśla fakt, że hasło to występowało na najbardziej codziennym, a jednocześnie mającym wielkie znaczenie przedmiocie na pieniądzach (franku francuskim). Zmieniło się to w 1999r., kiedy wprowadzono nową walutę obowiązującą w większości krajów Unii Europejskiej- Euro.
Święta
Świętem narodowym we Francji jest dzień 14 lipca, który to upamiętnia zburzenie Bastylii w 1789r. Symbolem Republiki jest Marianne, czyli wolność, przedstawiana alegorycznie jako kobieta w czapce frygijskiej. Można ją zobaczyć np. na znanym obrazie autorstwa Eugene Delacroix "Wolność wiodąca lud na barykady", a nawet na francuskich znaczkach pocztowych. Nawet największy ignorant w dziedzinie historii zauważy więc, że Wielka Rewolucja Francuska była przełomem w historii kraju. Nic w tym dziwnego, gdyż ówczesne obalenie monarchii dało początek długiemu procesowi, w wyniku którego obecnie Francji jest krajem demokratycznym, a władza opiera się na systemie pół-prezydenckim.
Polityka
Egzekutywa podlega więc dwóm instytucjom prezydentowi (obecnie Nicolas Sarkozy) oraz rządowi z premierem na czele (obecnie François Fillon). Paradoksalnie,Sarkozy nie zasłynął w świecie szczególnymi dokonaniami jako polityk, ale dzięki skandalowi, jaki wywołał jego romans, a potem małżeństwo ze znaną modelką i piosenkarką, Carlą Bruni.
Podział administracyjny
Główną jednostką administracyjną we Francji są regiony. Jest ich 22: Akwitania, Alzacja, Bretania, Burgundia, Centralny, Franche-Comté, Île-de-France, Korsyka, Langwedocja-Roussillon, Limousin, Lotaryngia, Midi-Pyrénées, Nord-Pas-de-Calais, Dolna Normandia, Górna Normandia, Owernia, Pays de la Loire, Pikardia, Poitou-Charentes, Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże, Rodan-Alpy i Szampania-Ardeny. Choć wedle konstytucji Francja jest państwem laickim, około połowa populacji to Katolicy, 20% wyznaje inne religie, a tylko 30% deklaruje brak jakichkolwiek przekonań religijnych.
Informacje ogólne
Stolica : Paryż
Ustrój polityczny : republika
Typ państwa : system półprezydencki
Powierzchnia : 675 417 km²
Liczba ludności : 64 mln
Jednostka monetarna : 1 euro = 100 eurocentów (EUR, €)